رگرسیون Regression یک تکنیک یادگیری نظارت شده است که هدف آن پیش بینی مقادیر عددی پیوسته بر اساس ویژگی های ورودی است. به طور گسترده در حوزه های مختلف از جمله مالی، مراقبت های بهداشتی و بازاریابی استفاده می شود.
رگرسیون Regression چیست؟
هدف رگرسیون Regression یافتن رابطه بین متغیرهای ورودی و متغیر خروجی است که به ما این امکان را میدهد تا روی دادههای دیده نشده پیشبینی کنیم.
انواع مختلفی از الگوریتم های رگرسیون وجود دارد که هر کدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.
برخی از الگوریتمهای رگرسیون رایج شامل رگرسیون خطی، رگرسیون چند جملهای و رگرسیون بردار پشتیبان هستند.
این الگوریتم ها از مدل های ریاضی مختلفی برای برازش داده ها و پیش بینی ها استفاده می کنند.
رگرسیون خطی یکی از ساده ترین و پرکاربردترین الگوریتم های رگرسیون است.
یک رابطه خطی بین متغیرهای ورودی و متغیر خروجی را فرض می کند.
الگوریتم بهترین خط را پیدا می کند که مجموع مجذور اختلاف بین مقادیر پیش بینی شده و واقعی را به حداقل می رساند.
رگرسیون خطی اغلب برای پیشبینی قیمت مسکن، روند بازار سهام و پیشبینی فروش استفاده میشود.
رگرسیون چند جملهای توسعهای از رگرسیون خطی است که امکان ایجاد روابط غیرخطی بین متغیرهای ورودی و خروجی را فراهم میکند.
این تابع چند جمله ای را با داده ها مطابقت می دهد و الگوهای پیچیده تری را ثبت می کند.
رگرسیون چند جمله ای زمانی مفید است که رابطه بین متغیرها خطی نباشد، مانند پیش بینی رشد جمعیت یا تجزیه و تحلیل داده های تغییرات آب و هوا.
رگرسیون بردار پشتیبان یک الگوریتم رگرسیونی است که از ماشینهای بردار پشتیبان برای یافتن بهترین خط استفاده میکند.
این به ویژه در هنگام برخورد با داده های با ابعاد بالا یا داده های دارای نقاط پرت موثر است.
رگرسیون بردار پشتیبان معمولاً در امور مالی برای پیشبینی قیمت سهام و در مراقبتهای بهداشتی برای پیشبینی نتایج بیماران استفاده میشود.
الگوریتم های رگرسیون به یک مجموعه داده آموزشی با جفت های ورودی-خروجی شناخته شده برای یادگیری رابطه بین متغیرها نیاز دارند.
داده های آموزشی برای تخمین پارامترهای مدل، مانند ضرایب در رگرسیون خطی یا درجه چند جمله ای در رگرسیون چند جمله ای استفاده می شود.
هنگامی که مدل آموزش داده شد، می توان از آن برای پیش بینی داده های جدید و نادیده استفاده کرد.
عملکرد یک مدل رگرسیون با استفاده از معیارهای مختلف، مانند میانگین مربعات خطا (MSE) یا R-squared ارزیابی می شود.
این معیارها دقت پیشبینیها را اندازهگیری میکنند و بینشی در مورد عملکرد مدل ارائه میدهند.
MSE کمتر یا مقدار R-squared بالاتر نشان دهنده یک مدل با عملکرد بهتر است.
رگرسیون در یادگیری ماشین کاربردهای متعددی در صنایع مختلف دارد.
در امور مالی، مدل های رگرسیون برای پیش بینی قیمت سهام، تجزیه و تحلیل روند بازار و مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری استفاده می شود.
در مراقبت های بهداشتی، رگرسیون برای پیش بینی نتایج بیمار، تجزیه و تحلیل پیشرفت بیماری و بهینه سازی برنامه های درمانی استفاده می شود.
در بازاریابی، مدلهای رگرسیون به پیشبینی رفتار مشتری، بهینهسازی کمپینهای تبلیغاتی و شناسایی مخاطبان هدف کمک میکنند.
در نتیجه، رگرسیون یک تکنیک قدرتمند در یادگیری ماشینی است که به ما امکان می دهد مقادیر عددی پیوسته را بر اساس ویژگی های ورودی پیش بینی کنیم.
به طور گسترده در حوزه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و کاربردهای متعددی دارد.
با درک انواع مختلف الگوریتمهای رگرسیون و نقاط قوت آنها، میتوانیم مدلهای دقیقی بسازیم که بینشها و پیشبینیهای ارزشمندی را ارائه میکنند.
انواع الگوریتمهای رگرسیون Regression در یادگیری ماشینی
رگرسیون در یادگیری ماشینی یک تکنیک قدرتمند است که برای پیشبینی مقادیر پیوسته بر اساس متغیرهای ورودی استفاده میشود.
به طور گسترده در زمینه های مختلف از جمله مالی، مراقبت های بهداشتی و بازاریابی استفاده می شود.
در این مقاله، انواع مختلف الگوریتمهای رگرسیون که معمولاً در یادگیری ماشین استفاده میشوند را بررسی خواهیم کرد.
یکی از محبوب ترین الگوریتم های رگرسیون، رگرسیون خطی است.
همانطور که از نام آن پیداست، یک رابطه خطی بین متغیرهای ورودی و متغیر خروجی را فرض می کند.
بهترین خط را محاسبه می کند که مجموع مربعات خطاهای بین مقادیر پیش بینی شده و واقعی را به حداقل می رساند.
رگرسیون خطی ساده و در عین حال موثر است و آن را به گزینه ای عالی برای بسیاری از کاربردها تبدیل می کند.
نوع دیگری از الگوریتم رگرسیون، رگرسیون چند جمله ای است.
رگرسیون خطی را با معرفی چند جمله ای متغیرهای ورودی گسترش می دهد.
این اجازه می دهد تا روابط پیچیده تری بین متغیرها ایجاد شود و می تواند الگوهای غیر خطی را در داده ها ثبت کند.
رگرسیون Regression چند جمله ای به ویژه زمانی مفید است که رابطه بین متغیرها کاملاً خطی نباشد.
رگرسیون ریج یک تکنیک منظم سازی است که به مشکل چند خطی بودن می پردازد، جایی که متغیرهای ورودی بسیار همبسته هستند.
یک عبارت جریمه به تابع هدف رگرسیون خطی اضافه می کند که به کاهش تأثیر متغیرهای همبسته کمک می کند.
رگرسیون ریج می تواند از برازش بیش از حد جلوگیری کند و توانایی تعمیم مدل را بهبود بخشد.
رگرسیون کمند یکی دیگر از تکنیک های منظم سازی مشابه رگرسیون ریج است.
با این حال، از یک عبارت جریمه متفاوتی استفاده می کند که پراکندگی در مدل را تشویق می کند.
این به این معنی است که رگرسیون کمند می تواند به طور خودکار مرتبط ترین ویژگی ها را انتخاب کند و موارد نامربوط را کنار بگذارد.
به ویژه در هنگام برخورد با مجموعه داده های با ابعاد بالا با متغیرهای ورودی بسیار مفید است.
رگرسیون خالص الاستیک نقاط قوت رگرسیون رج و کمند را ترکیب می کند.
از ترکیبی از اصطلاحات تنظیم L1 و L2 برای دستیابی به تعادل بین انتخاب ویژگی و منظم سازی استفاده می کند.
رگرسیون شبکه الاستیک یک الگوریتم همه کاره است که می تواند هم مجموعه داده های چند خطی و هم با ابعاد بالا را به طور موثر اداره کند.
رگرسیون بردار پشتیبانی (SVR) یک الگوریتم رگرسیون مبتنی بر ماشینهای بردار پشتیبان (SVM) است.
از مفهوم مشابهی برای یافتن یک ابر صفحه استفاده می کند که حاشیه بین مقادیر پیش بینی شده و یک آستانه خطای مشخص را به حداکثر می رساند.
SVR مخصوصاً هنگام برخورد با روابط غیر خطی مفید است و می تواند به طور مؤثری با موارد پرت برخورد کند.
رگرسیون درخت تصمیم یک الگوریتم ناپارامتریک است که از یک مدل درخت مانند برای پیش بینی استفاده می کند.
داده ها را بر اساس متغیرهای ورودی تقسیم می کند و یک ساختار درختی ایجاد می کند که نشان دهنده فرآیند تصمیم گیری است.
رگرسیون درخت تصمیم شهودی است و می تواند روابط پیچیده بین متغیرها را ثبت کند.
با این حال، مستعد بیش از حد برازش است و ممکن است به خوبی به داده های دیده نشده تعمیم ندهد.
رگرسیون جنگل تصادفی یک الگوریتم مجموعه ای است که چندین درخت تصمیم را برای پیش بینی ترکیب می کند.
از تکنیکی به نام کیسهبندی استفاده میکند که در آن هر درخت بر روی زیرمجموعهای تصادفی از دادهها آموزش داده میشود.
رگرسیون جنگل تصادفی قوی است، روابط غیر خطی را به خوبی مدیریت می کند و می تواند مجموعه داده های با ابعاد بالا را به طور موثر اداره کند.
اینها تنها چند نمونه از الگوریتمهای رگرسیون متعدد موجود در یادگیری ماشین هستند.
هر الگوریتم نقاط قوت و ضعف خود را دارد و انتخاب الگوریتم بستگی به مشکل خاصی دارد.
با درک انواع مختلف الگوریتمهای رگرسیون، میتوانید مناسبترین الگوریتم را برای وظایف یادگیری ماشین خود انتخاب کنید و دقت پیشبینیهای خود را بهبود بخشید.
ارزیابی مدل های رگرسیون در یادگیری ماشینی
رگرسیون Regression یک مفهوم اساسی در یادگیری ماشینی است که شامل پیش بینی مقادیر پیوسته بر اساس متغیرهای ورودی است.
به منظور ارزیابی عملکرد مدل های رگرسیون، از معیارها و تکنیک های مختلفی استفاده می شود.
این ارزیابی ها به تعیین دقت و قابلیت اطمینان مدل ها کمک می کند و به دانشمندان داده اجازه می دهد تا تصمیمات آگاهانه بگیرند.
یکی از معیارهای رایج برای ارزیابی مدل های رگرسیون، میانگین مربعات خطا (MSE) است.
این متریک میانگین مجذور اختلاف بین مقادیر پیشبینیشده و واقعی را اندازهگیری میکند.
MSE پایین تر نشان دهنده تناسب بهتر مدل با داده ها است.
با این حال، MSE به تنهایی ممکن است تصویر کاملی از عملکرد مدل ارائه نکند.
یکی دیگر از معیارهای مهم ضریب تعیین است که به عنوان R-squared نیز شناخته می شود.
R-squared نسبت واریانس در متغیر وابسته را اندازه گیری می کند که می تواند توسط متغیرهای مستقل توضیح داده شود.
از 0 تا 1 متغیر است و مقدار بالاتر نشان دهنده تناسب بهتر است.
R-squared یک معیار مفید برای مقایسه مدل های رگرسیون مختلف و تعیین قدرت پیش بینی آنها است.
علاوه بر این معیارها، اعتبارسنجی متقاطع یک تکنیک پرکاربرد برای ارزیابی مدلهای رگرسیون است.
اعتبار سنجی متقابل شامل تقسیم داده ها به زیر مجموعه های متعدد، آموزش مدل بر روی بخشی از داده ها و سپس آزمایش آن بر روی زیر مجموعه های باقی مانده است.
این فرآیند چندین بار تکرار می شود و از زیر مجموعه های مختلف برای آموزش و آزمایش استفاده می شود.
اعتبارسنجی متقاطع به ارزیابی عملکرد مدل در دادههای دیده نشده کمک میکند و خطر بیش از حد برازش را کاهش میدهد.
یکی دیگر از تکنیکهای ارزیابی مدلهای رگرسیون، تحلیل باقیمانده است.
باقیمانده ها تفاوت بین مقادیر پیش بینی شده و واقعی هستند.
با تجزیه و تحلیل توزیع باقیمانده ها، دانشمندان داده می توانند الگوها یا روندهایی را که مدل ممکن است از دست داده باشد، شناسایی کند.
نمودارهای باقیمانده می توانند بینش هایی در مورد مفروضات مدل ارائه دهند و به شناسایی مناطق بالقوه برای بهبود کمک کنند.
علاوه بر این، مهم است که تفسیرپذیری مدلهای رگرسیون را در نظر بگیریم.
در حالی که مدل های پیچیده ممکن است به دقت بالایی دست یابند، اما تفسیر و توضیح آنها می تواند دشوار باشد.
از سوی دیگر، مدلهای سادهتر ممکن است کمی دقت را قربانی کنند، اما شفافیت بیشتری را ارائه دهند.
انتخاب بین تفسیرپذیری و دقت به نیازهای خاص مسئله در دست بستگی دارد.
علاوه بر این تکنیک های ارزیابی، در نظر گرفتن محدودیت ها و مفروضات مدل های رگرسیون بسیار مهم است.
رگرسیون یک رابطه خطی بین متغیرهای مستقل و وابسته را فرض می کند که ممکن است همیشه در سناریوهای دنیای واقعی صادق نباشد.
ارزیابی فرض خطی بودن و در نظر گرفتن مدل های جایگزین در صورت لزوم مهم است.
علاوه بر این، نقاط پرت می توانند به طور قابل توجهی بر عملکرد مدل های رگرسیونی تأثیر بگذارند.
نقاط پرت نقاط داده ای هستند که به طور قابل توجهی از الگوی کلی منحرف می شوند.
آنها می توانند پیش بینی های مدل را تحریف کنند و بر معیارهای ارزیابی تأثیر بگذارند.
برای اطمینان از ارزیابی دقیق عملکرد مدل، شناسایی و رسیدگی مناسب به موارد پرت مهم است.
در نتیجه، ارزیابی مدلهای رگرسیون در یادگیری ماشینی شامل ترکیبی از معیارها، تکنیکها و ملاحظات است.
میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین، اعتبار سنجی متقاطع و تحلیل باقیمانده از جمله روشهای رایج هستند.
در نظر گرفتن قابلیت تفسیر مدل و همچنین محدودیت ها و مفروضات آن مهم است.
با ارزیابی دقیق مدل های رگرسیون، دانشمندان داده می توانند تصمیمات آگاهانه بگیرند و دقت و قابلیت اطمینان پیش بینی های خود را بهبود بخشند.
انتخاب ویژگی و مهندسی در رگرسیونم
با این حال، برای دستیابی به پیش بینی های دقیق، انتخاب دقیق و مهندسی ویژگی های مورد استفاده در مدل رگرسیون Regression بسیار مهم است.
در این بخش، اهمیت انتخاب ویژگی و مهندسی در رگرسیون را بررسی خواهیم کرد و برخی از تکنیک های رایج مورد استفاده در عمل را مورد بحث قرار خواهیم داد.
انتخاب ویژگی فرآیند انتخاب زیرمجموعه ای از ویژگی های مرتبط از مجموعه اصلی ویژگی ها است.
هدف حذف ویژگیهای نامربوط یا اضافی است که ممکن است نویز یا سوگیری را وارد مدل رگرسیون کند.
با انتخاب آموزنده ترین ویژگی ها، می توانیم عملکرد و قابلیت تفسیر مدل را بهبود ببخشیم.
یکی از رویکردهای رایج برای انتخاب ویژگی، استفاده از آزمون های آماری، مانند تحلیل همبستگی است.
همبستگی قدرت و جهت رابطه خطی بین دو متغیر را اندازه گیری می کند.
با محاسبه ضریب همبستگی بین هر ویژگی و متغیر هدف، میتوان ویژگیهایی را شناسایی کرد که قویترین تأثیر را بر هدف دارند.
ویژگی های با همبستگی کم را می توان با خیال راحت کنار گذاشت.
یکی دیگر از تکنیک های محبوب برای انتخاب ویژگی، استفاده از روش های منظم سازی، مانند رگرسیون کمند و ریج است.
این روشها یک عبارت جریمه را به تابع هدف رگرسیون معرفی میکنند که مدل را تشویق میکند مجموعهای از ویژگیها را انتخاب کند.
با تنظیم پارامتر تنظیم، میتوانیم مبادله بین پیچیدگی مدل و دقت پیشبینی را کنترل کنیم.
علاوه بر انتخاب ویژگی، مهندسی ویژگی نقش مهمی در رگرسیون دارد.
مهندسی ویژگی شامل ایجاد ویژگی های جدید یا تغییر ویژگی های موجود برای بهبود عملکرد مدل است.
این فرآیند به دانش و خلاقیت حوزه نیاز دارد تا تحولات معناداری را شناسایی کند که الگوهای اساسی در داده ها را به تصویر می کشد.
یکی از تکنیک های رایج در مهندسی ویژگی، بسط چند جمله ای است.
با معرفی عبارت های مرتبه بالاتر از ویژگی های اصلی، می توانیم روابط غیر خطی بین ویژگی ها و متغیر هدف را بدست آوریم.
این می تواند به ویژه زمانی مفید باشد که رابطه کاملاً خطی نباشد.
تکنیک دیگر مقیاسبندی ویژگی است که شامل تبدیل ویژگیها به مقیاس مشترک است.
این زمانی مهم است که ویژگی ها دارای واحدها یا محدوده های متفاوتی باشند، زیرا از تسلط برخی ویژگی ها بر مدل رگرسیون جلوگیری می کند.
روش های رایج مقیاس بندی شامل استانداردسازی و نرمال سازی می باشد.
مهندسی ویژگی همچنین میتواند شامل ایجاد اصطلاحات تعاملی باشد که اثر ترکیبی دو یا چند ویژگی را نشان میدهد.
به عنوان مثال، اگر ویژگی هایی داشته باشیم که طول و عرض یک شی را نشان می دهد، می توانیم با ضرب این دو مقدار یک ویژگی جدید ایجاد کنیم.
این می تواند به مدل کمک کند تا تعاملاتی را به تصویر بکشد که ممکن است تنها از ویژگی های فردی مشخص نباشد.
در نتیجه، انتخاب ویژگی و مهندسی مراحل ضروری در رگرسیون برای بهبود عملکرد و تفسیرپذیری مدل هستند.
با انتخاب دقیق آموزندهترین ویژگیها و مهندسی ویژگیهای جدید، میتوانیم الگوهای اساسی در دادهها را ثبت کنیم و پیشبینیهای دقیقی انجام دهیم.
تکنیکهایی مانند آزمونهای آماری، منظمسازی، بسط چند جملهای، مقیاسبندی ویژگیها و اصطلاحات تعامل همگی میتوانند به موفقیت یک مدل رگرسیونی کمک کنند.
بنابراین، دفعه بعد که روی مشکل رگرسیون کار می کنید، فراموش نکنید که به ویژگی های خود توجه کنید!
کاربردهای رگرسیون در مشکلات دنیای واقعی
رگرسیون در یادگیری ماشین ابزار قدرتمندی است که کاربردهای زیادی در حل مسائل دنیای واقعی پیدا کرده است.
از پیشبینی قیمت سهام تا تخمین قیمت مسکن، رگرسیون یک تکنیک ارزشمند در تحلیل دادهها است.
یکی از رایج ترین کاربردهای رگرسیون در حوزه مالی است.
مؤسسات مالی برای پیشبینی قیمت سهام و تصمیمگیری آگاهانه برای سرمایهگذاری، به شدت به مدلهای رگرسیونی متکی هستند.
با تجزیه و تحلیل داده های تاریخی و شناسایی الگوها، مدل های رگرسیون می توانند بینش های ارزشمندی را در مورد عملکرد آتی سهام ارائه دهند.
این اطلاعات برای سرمایه گذارانی که می خواهند بازده خود را به حداکثر برسانند و ریسک خود را به حداقل برسانند، بسیار مهم است.
حوزه دیگری که در آن رگرسیون به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، حوزه بازاریابی است.
شرکت ها اغلب از مدل های رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده های مشتری و پیش بینی رفتار مصرف کننده استفاده می کنند.
با درک عواملی که بر ترجیحات مشتری و تصمیمات خرید تأثیر میگذارند، کسبوکارها میتوانند استراتژیهای بازاریابی خود را برای هدف قرار دادن بخشهای خاص مشتری تنظیم کنند.
مدلهای رگرسیون Regression همچنین میتوانند به شرکتها کمک کنند تا با شناسایی نقاط قیمتی که سود را به حداکثر میرسانند، استراتژیهای قیمتگذاری خود را بهینه کنند.
رگرسیون نیز به طور گسترده در زمینه مراقبت های بهداشتی استفاده می شود.
محققان پزشکی اغلب از مدل های رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده های بیمار و پیش بینی پیامدهای بیماری استفاده می کنند.
با شناسایی عواملی که در ایجاد و پیشرفت بیماریها نقش دارند، مدلهای رگرسیون میتوانند به پزشکان در تشخیص دقیقتر و ایجاد برنامههای درمانی مؤثر کمک کنند.
علاوه بر این، مدلهای رگرسیون میتوانند برای پیشبینی پیامدهای بیمار، مانند احتمال بستری مجدد در بیمارستان یا احتمال زنده ماندن پس از یک روش پزشکی خاص، استفاده شوند.
در حوزه حمل و نقل از مدل های رگرسیونی برای پیش بینی الگوهای ترافیک و بهینه سازی سیستم های حمل و نقل استفاده می شود.
با تجزیه و تحلیل دادههای ترافیک تاریخی، مدلهای رگرسیون میتوانند عواملی را که در ازدحام و تأخیر نقش دارند، شناسایی کنند.
سپس می توان از این اطلاعات برای توسعه استراتژی هایی برای کاهش تراکم ترافیک، مانند اجرای بهینه سازی سیگنال ترافیک یا تنظیم برنامه های حمل و نقل عمومی استفاده کرد.
مدلهای رگرسیون همچنین میتوانند برای پیشبینی زمان سفر و بهینهسازی برنامهریزی مسیر مورد استفاده قرار گیرند، که به ویژه برای شرکتهای لجستیک و خدمات اشتراکگذاری سواری مفید است.
رگرسیون نیز به طور گسترده در زمینه علوم محیطی استفاده می شود.
دانشمندان اغلب از مدل های رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده های محیطی و پیش بینی روندهای آینده استفاده می کنند.
برای مثال می توان از مدل های رگرسیونی برای پیش بینی تاثیر تغییرات آب و هوا بر سطح دریاها یا غلظت آلاینده ها در جو استفاده کرد.
با درک این روندها، سیاست گذاران می توانند استراتژی هایی را برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوا و حفاظت از محیط زیست توسعه دهند.
در نتیجه، رگرسیون یک ابزار همه کاره است که کاربردهای متعددی در حل مسائل دنیای واقعی پیدا کرده است.
از امور مالی گرفته تا مراقبت های بهداشتی، بازاریابی تا حمل و نقل و علوم زیست محیطی، مدل های رگرسیون ثابت کرده اند که در تجزیه و تحلیل داده ها و پیش بینی ها بسیار ارزشمند هستند.
با درک عواملی که بر نتایج تأثیر می گذارند، مدل های رگرسیون می توانند بینش های ارزشمندی را ارائه دهند و به هدایت تصمیم گیری کمک کنند.
همانطور که فناوری به پیشرفت خود ادامه می دهد، انتظار می رود که کاربردهای رگرسیون در یادگیری ماشین رشد کنند و توانایی ما را برای حل مشکلات پیچیده و تصمیم گیری آگاهانه افزایش دهند.
منبع » آکادمی اشکان مستوفی